Stanisław Jenike

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stanisław Edward Jenike ps. "Hański" (ur. 18 stycznia 1919 w Warszawie, zm. 03 sierpnia 1944 tamże) – inżynier, podporucznik rezerwy kawalerii, uczestnik Powstania Warszawskiego.

Syn przemysłowca Karola Jenike i Janiny z domu Geisler. Absolwent Prywatnego Męskiego Gimnazjum im. Mikołaja Reya Zboru Ewangelickiego w Warszawie, Państwowej Szkoły Budowy Maszyn im. H. Wawelberga i S. Rotwanda w Warszawie, i Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii.

W czasie Powstania dowódca 1110 plutonu z 1. Dywizjonu 7. Pułku Ułanów Lubelskich "Jeleń”. Poległ, zastrzelony przez niemieckiego strzelca wyborowego, na punkcie obserwacyjnym przy Puławskiej 132A, lub Puławskiej 134[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]