Stanisław Kołakowski (urzędnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Kołakowski
Ilustracja
Zawód, zajęcie

urzędnik

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Kołakowski – polski urzędnik ministerialny w II RP.

Pełnił funkcję pomocnika naczelnika Wydziału Handlowego Kolei Nadwiślańskich oraz członka rady stałych przedstawicieli skarbowych dróg żelaznych przy Ministerium Komunikacji, a w marcu 1915 został mianowany na stanowisko zastępcy prezesa Piotrogrodzkiego Komitetu Kolejowego[1].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został urzędnikiem w służbie państwowej. Pełnił stanowisko dyrektor Departamentu Taryfowego Ministerstwa Kolei (Żelaznych), później Departamentu Handlowo-Taryfowego Ministerstwa Komunikacji[2][3][4]. Jako przedstawiciel ministerstwa w grudniu 1925 został członkiem stałego komitetu doradczego do spraw gdańskich[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Osobiste. „Kurjer Kolejowy i Asekuracyjny”, s. 5, Nr 7 (660) z 1 kwietnia 1915. 
  2. Znaczne ulgi kolejowe ułatwią zwiedzanie P. W. K.. „Gazeta Handlowa”, s. 2, Nr 76 z 3 kwietnia 1929. 
  3. Trzeba się bliżej zapoznać z nową taryfą kolejową. „Gazeta Handlowa”, s. 4, Nr 244 z 23 października 1929. 
  4. Stanisław Kołakowski. audiovis.nac.gov.pl/. [dostęp 2015-09-29].
  5. Komitet do spraw gdańskich rozpoczął prace. „Głos Lubelski”, s. 1, Nr 351 z 25 grudnia 1925. 
  6. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 18.
  7. M.P. z 1939 r. nr 86, poz. 195 „za zasługi na polu pracy społecznej”.