Stary cmentarz żydowski w Bratysławie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stary cmentarz żydowski w Bratysławie
Starý židovský cintorín v Bratislave
Ilustracja
Teren cmentarza i mauzoleum Chatama Sófera. Powyżej w oddali, w centrum zdjęcia, tereny nowego cmentarza żydowskiego
Państwo

 Słowacja

Miejscowość

Bratysława

Adres

ul. Žižkova

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

judaizm

Stan cmentarza

zlikwidowany

Liczba pochówków

około 6000

Liczba grobów

64 zachowane

Data otwarcia

1670

Data ostatniego pochówku

1847

Data likwidacji

1942

Położenie na mapie Bratysławy
Mapa konturowa Bratysławy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz żydowski w Bratysławie”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz żydowski w Bratysławie”
Położenie na mapie kraju bratysławskiego
Mapa konturowa kraju bratysławskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz żydowski w Bratysławie”
Ziemia48°08′30,7921″N 17°05′30,7460″E/48,141887 17,091874

Stary cmentarz żydowski w Bratysławie – w większości nieistniejący cmentarz żydowski zlokalizowany w centrum Bratysławy, stolicy Słowacji. Znajdował się nad Dunajem, na południe od Zamku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zachowane nagrobki w krypcie

Nekropolia została założona około 1670 na terenie zlokalizowanym przy zachodnim portalu bratysławskiego tunelu tramwajowego pod wzgórzem zamkowym, niedaleko nabrzeża Dunaju, przy ulicy Žižkovej (dawnej Mlynárskiej), na południowych stokach wzgórza zamkowego. Było to prawdopodobnie to samo miejsce, gdzie wcześniej istniał średniowieczny cmentarz żydowski. Powstanie nekropolii wiązało się z założeniem w 1670 towarzystwa pogrzebowego "Chevra-Kadiša". Pochowano tu m.in. rabina Chatama Sofera. W 1810 oraz w 1825, ze względu na małą powierzchnię cmentarza, groby zasypano dwukrotnie ziemią[1], tak że zwłoki leżały w dwóch, a nawet trzech warstwach. Obiekt zamknięto w 1847[2][3]. Spoczęło tu około 6000 osób[2].

W 1942 pochówki ekshumowano, co wiązało się z rozpoczętą we wrześniu 1943 budową tunelu drogowo-pieszego pod wzgórzem zamkowym (obecnie jest to tunel tramwajowy). Prochy przeniesiono na nowy cmentarz ortodoksyjny położony niedaleko, przy ulicy Žižkovej. Do czasów obecnych zachował się jedynie mały fragment nekropolii, w tym mauzoleum Chatama Sofera[1] wpisane na listę informacyjną UNESCO[2].

W czasie II wojny światowej, mimo panującego antysemityzmu, ówczesnemu kahałowi udało się wynegocjować z rządem słowackim uratowanie części cmentarza, na której znajduje się grób Chatáma Sofera oraz groby innych znaczących rabinów. Nagrobki te pozostawiono na swoich miejscach i przykryto żelbetową płytą, tworząc swoistą kryptę pod wjazdem do tunelu. Na pierwotnym miejscu pozostały zatem 23 nagrobki, a 41 do nich dostawiono. Oprócz Sofera leżą tu m.in. rabin Mordechaj Mochiach, rabin Moše Lewow Lemberger (Moše Charif), rabin Akiba lger starszy, rabin Isak Halevi Landau-Dukla, rabin Meir Barby oraz rabin Meshulam Eger[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tatiana Hrnčiarová, Zaniknuté a existujúce historické cintoríny Bratislavy – špeciálne kultúrne a prírodné pamiatky mestskej krajiny, „Životné prostredie” (53), 2019, s. 38.
  2. a b c d UNESCO World Heritage Centre, The Memorial of Chatam Sófer [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  3. Peter Salner, PODOBY JUDAIZMU V SÚČASNOSTI (NA PRÍKLADE ZMŔTVYCHVSTANIA ŽIDOVSKÉHO CINTORÍNA), „Národopisná revue” (1), 2003, s. 29, ISSN 0862-8351.