Przejdź do zawartości

Staw Don Juan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Staw Don Juan
Ilustracja
Zdjęcie z powierzchni
Położenie
Terytorium

 Antarktyda

Morfometria
Powierzchnia

0,03 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


0,3 km
0,1 km

Głębokość
• średnia


0,10[1] m

Hydrologia
Zasolenie

338 – 402‰

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw Don Juan”
Ziemia77°33′55″S 161°11′26″E/-77,565278 161,190556

Staw Don Juan (ang. Don Juan Pond) – jezioro słone położone w Dolinie Wrighta, jednej z Suchych Dolin McMurdo na Antarktydzie. Jest to jedno z najsilniej zasolonych jezior na Ziemi, które oprócz rzadkich sytuacji, nie zamarza nawet podczas antarktycznej zimy. Obliczenia teoretyczne wskazują, że mieszanina może zachować stan ciekły nawet w temperaturze −51 °C[1].

Historia i nazwa

[edytuj | edytuj kod]
Zdjęcie satelitarne

Jeziorko to zostało odkryte podczas wyprawy w 1961 roku[2]. Nazwa jeziora pochodzi od imion ppor. Donalda Roe’a i Johna Hickeya, którzy pilotowali śmigłowiec podczas pierwszych badań.

Zasolenie

[edytuj | edytuj kod]

Dane dotyczące jego zasolenia są rozbieżne, od 338[3] do 402‰[4] (wagowo). Wiąże się to zapewne z fluktuacjami zasolenia, wynikającymi ze zmian objętości i głębokości jeziorka z upływem czasu.

Mineralogia i chemia jeziora

[edytuj | edytuj kod]

W jeziorze odkryty został nowy minerał, sześciowodny chlorek wapnia (CaCl2·6H2O). Został on nazwany antarktycytem[5].

Mimo wstępnych doniesień o znalezieniu w jeziorze życia w postaci mikroskopijnych grzybów, bakterii, niebiesko-zielonych glonów i drożdży późniejsze badania nie potwierdziły ich występowania. W powietrzu nad jeziorem stwierdzono natomiast obecność podtlenku azotu, uznawanego za wskaźnik aktywności życiowej mikroorganizmów. Naukowcy doszli jednak do wniosku, że powstał on w procesie nieorganicznym, w wyniku reakcji solanki ze skałą bazaltową[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]