Stefan Bąkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stefan Bąkowski (ur. ? w Warszawie, zm. 30 listopada 1906 tamże) – prawdopodobnie członek OB PPS, uczestnik walk o niepodległość Polski.

Syn Aleksandra. Najprawdopodobniej był członkiem OB PPS. Za dokonany zamach na prystawa VII cyrkułu i stójkowego w dniu 29 maja 1906 r. został aresztowany przez carską żandarmerię. Wojskowy Sąd Okręgowy skazał Bąkowskiego w dniu 6 listopada tego samego roku na karę śmierci (podobnie jak innych trzech współuczestników). Został stracony na stokach Cytadeli Warszawskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • S. Kalabiński, Bąkowski Stefan, [w:] Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, T. I, A – D, pod red. F. Tycha, Warszawa 1985, s. 166.