Stefan Ostrowski (leśnik)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor habilitowany | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1963 |
| Habilitacja |
1965 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie |
Stefan Ostrowski (ur. 2 czerwca 1926 w Różance k. Włodawy, zm. 17 lutego 1969 w Warszawie) – leśnik i meliorant.
Życie zawodowe[edytuj | edytuj kod]
W 1951 ukończył studia na Wydziale Leśnym, a w 1961 na Wydziale Melioracji Wodnych SGGW w Warszawie[1].
Pracę doktorską obronił w 1963, a dwa lata później uzyskał stopień doktora habilitowanego[1].
Od 1961 kierował Zakładem Gospodarki Wodnej w Instytucie Badawczym Leśnictwa[1]. Założył stację badań hydrologiczno-leśnych w nadleśnictwie Sobibór[1].
Zorganizował stacje badawcze w Puszczach: Augustowskiej, Knyszyńskiej i Białowieskiej oraz pracownię w Augustowie. Był członkiem Komitetu Nauk Leśniczych i Komitetu Melioracji, Łąkarstwa i Torfoznawstwa PAN, delegatem MLiPD w Polskim Komitecie IWSA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Zaopatrzenie w Wodę)[1].
Wykładowca SGGW w Warszawie[1][2].
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
Wśród licznych publikacji jego autorstwa jest 19 prac naukowo-badawczych, w tym 5 wydanych za granicą, 3 dokumentacje, 28 pozycji popularno-naukowych, dwa opracowania m.in. Leśna gospodarka wodna (1968) oraz podręcznik akademicki napisany wraz z prof. Stanisławem Bacem: „Podstawy leśnych melioracji wodnych” (1969)[2].
Wyróżniony dyplomem Foreign and Technical Programs Division Agricultural Research Service w Waszyngtonie w Stanach Zjednoczonych USA (1965) za badania “Wpływ poziomu wilgotności gleby na wzrost i rozwój sosny i świerka w różnym wieku tych drzew”[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Współmałżonka: Lucyna Ostrowska-Komorowska
Dzieci: Wanda Lemańska-Lagut[3]