Stefan de Julien
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 9 października 1923 Grodno | |
Data i miejsce śmierci | 13 sierpnia 1944 Warszawa | |
Przebieg służby | ||
Siły zbrojne | ![]() | |
Jednostki | Batalion „Parasol” | |
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa powstanie warszawskie | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() |
Stefan de Julien ps. Szofer (ur. 9 października 1923 w Grodnie, zm. 13 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik[1], uczestnik powstania warszawskiego jako żołnierz batalionu „Parasol” Armii Krajowej.
Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym w pułku AK „Baszta”. W chwili wybuchu powstania znalazł się w Śródmieściu. Wraz z innymi żołnierzami, którzy nie dotarli na miejsce koncentracji, dołączył do oddziału pod dowództwem por. Zbigniewa Korsaka-Adamowicza ps. „Konrad”. Z oddziałem tym dotarł na Wolę, gdzie zasilił szeregi batalionu „Parasol”.
Poległ 13 sierpnia 1944 w walkach powstańczych na Starym Mieście. Miał 21 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A24-9-26)[2].
Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nad mogiłą na Powązkach podano stopień podporucznika, natomiast na Murze Pamięci MPW podanym stopniem wojskowym Stefana de Julien jest plutonowy podchorąży.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].
- Cudzoziemcy odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Cudzoziemcy odznaczeni Krzyżem Walecznych (władze RP na uchodźstwie)
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polegli w powstaniu warszawskim
- Urodzeni w 1923
- Zmarli w 1944
- Żołnierze batalionu Parasol
- Żołnierze Armii Krajowej
- Ludzie urodzeni w Grodnie