Stenus morio
Stenus morio | |||||
Gravenhorst, 1806 | |||||
Samiec | |||||
Edeagus | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Gromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Podrodzaj |
Stenus (Stenus) | ||||
Gatunek |
Stenus (Stenus) morio | ||||
|
Stenus morio – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1806 roku przez Johanna Gravenhorsta[1].
Chrząszcz o gęsto owłosionym ciele długości od 3 do 3,8 mm. Szerokość głowy nie przekracza szerokości nasady pokryw. Głowę cechują ponadto nieckowate wklęśnięcie czoła oraz co najmniej pierwszy człon głaszczków szczękowych ubarwiony żółto. Przedplecze jest znacznie węższe i krótsze od słabo rozszerzonych ku tyłowi pokryw. Odnóża są ubarwione czarno, wyjątkowo jaśniej. Początkowe tergity odwłoka mają po cztery słabo widoczne, krótkie, podłużne listewki po bokach części nasadowych. Krótkie tylne stopy są niewiele dłuższe niż połowa goleni[2].
Owad holarktyczny, rozprzestrzeniony w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Europie, Syberii, Gruzji, Uzbekistanie, Mongolii i Chinach[1]. Występuje również w Polsce. Zasiedla torfowiska i obszary bagniste, preferując podłoże szlamowate[3][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Inscecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. IV Staphylinine Group (Part I): Euastethinae, Leptotyphlinae, Megalopsidiinae, Oxyporinae, Pseudopsinae, Solieriinae, Steninae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 1807-2440, 2001. Nowy Jork.
- ↑ a b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 b Kusakowate - Staphylinidae: Myśliczki - Steninae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1961.
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.