Stopa wartości dodatkowej
Wygląd
Stopa wartości dodatkowej – wskaźnik ekonomiczny określający stosunek płacy i zysku (w marksizmie stopa wyzysku[1]).
Mierzony poprzez relację wartości dodatkowej, czyli zysku brutto do płacy oznaczany jako
Historycznie oscyluje wokół 100%, oznacza to iż pracownicy w postaci płacy (koszt płacy i narzutów) otrzymują około połowy wytworzonej przez siebie wartości, druga połowa jest zyskiem właściciela zakładu.
Udział płac w wartości dodanej w Polsce wynosił w roku 2001 42,11%; w roku 2005 spadł do 37,5%[2] (M′ = ~ 166%).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Karol Marks: Kapitał – Krytyka ekonomii politycznej. [dostęp 2013-08-04].
- ↑ solidarnosc.org.pl: Niskie płace barierą rozwoju Część III Niesprawiedliwy podział owoców wzrostu gospodarczego. [dostęp 2013-08-05].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mieczysław Mieszczankowski , Ekonomia. Zarys Popularny, Warszawa: KiW, 1987, ISBN 83-05-11859-2, OCLC 749734572 .