Synagoga w Nieświeżu

Synagoga w Nieświeżu
	; Synagoga w 1930
Państwo	Białoruś
Miejscowość	Nieśwież
Budulec	murowana
Data budowy	przełom XVI i XVII w.
Data likwidacji	1941
Data zburzenia	1945
	Położenie na mapie Białorusi Synagoga w Nieświeżu
	Położenie na mapie obwodu mińskiego Synagoga w Nieświeżu
	53°13′07,40″N 26°40′37,96″E/53,218722 26,677211
	Multimedia w Wikimedia Commons

Synagoga w Nieświeżu zwana Główną lub Wielką (biał. Галоўная сінагога ў Нясвіжы) – żydowska bóżnica zbudowana w Nieświeżu na przełomie XVI i XVII wieku istniejąca do 1940. Do wybuchu II wojny światowej największa synagoga w mieście (jeden z siedmiu domów modlitewnych w Nieświeżu). Jedna ze starszych bóżnic, które powstały na terenach I Rzeczypospolitej, zamknięta przez władze sowieckie w 1940, zniszczona w okresie okupacji niemieckiej w 1941 i ostatecznie zburzona po 1945.

Powstała w II połowie XVI wieku lub na początku wieku XVII po pojawieniu się w mieście społeczności żydowskiej. Oficjalne pozwolenie na zbudowanie wolnostojącego domu modlitewnego nieświescy żydzi otrzymali od księcia Radziwiła-Sierotki w 1589.

Została zbudowana na planie czworokąta. W swym głównym zarysie była podobna do wzniesionej kilkadziesiąt lat wcześniej bóżnicy w Mińsku.