System Gunica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
System Gunica
Ilustracja
Dane podstawowe
Producent

PIT-Radwar

Przeznaczenie

rozpoznanie pokładowych systemów elektronicznych

Historia
Data konstrukcji

2001 - 2015

Lata produkcji

od 2005

Lata używania

od 2010

Dane techniczne
Rodzaj anteny

pasywna

Częstotliwość

0,5 - 18 GHz

Platforma

Tatra 815

Użytkownicy
 Polska

System Gunica – stacje rozpoznania pokładowych systemów elektronicznych PRP-25M i PRP-25S, opracowany w PIT-Radwar[1] zabudowany na podwoziu Tatry 815.

Stacje PRP-25S i PRP-25M mogą pracować autonomiczne lub w systemie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

System Gunica został opracowany dla Sił Powietrznych na bazie systemu Breń-2 (dla Wojsk Lądowych) oraz Breń-R / Srokosz (dla Marynarki Wojennej). Testy fabryczne zrealizowano w latach 2001 - 2005. Testy państwowe i poligonowe przeprowadzono w 2005 roku[2].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • Lokalizacja i śledzenie źródeł emisji metodami:
    • TDoA (Time Difference od Arrival)
    • triangulacyjną
  • Dokładność namierzania:
    • dla zakresu 0,5-2,0 GHz: < 2°
    • dla zakresu 2,0–18 GHz: < 1°
  • Załoga; 2(PRP-25M) / 1(PRP-25S)[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. PIT-Radwar wesprze systemy rozpoznania elektronicznego - Defence24 [online], defence24.pl [dostęp 2019-08-18].
  2. Karol Placha, Zarys historii nawigacji. Radary 1990r.-2010r. Wojska Lotnicze / Siły Powietrzne [online], www.polot.net [dostęp 2019-10-17] (pol.).
  3. Stacje rozpoznania pokładowych systemów elektronicznych PRP-25 | PIT-RADWAR [online], pitradwar.com [dostęp 2019-08-18].