System londyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
System Londyński
abcdefgh
8
d4 – Biały pionek
f4 – Biały goniec
f3 – Biały skoczek
a2 – Biały pionek
b2 – Biały pionek
c2 – Biały pionek
e2 – Biały pionek
f2 – Biały pionek
g2 – Biały pionek
h2 – Biały pionek
a1 – Biała wieża
b1 – Biały skoczek
d1 – Biały hetman
e1 – Biały król
f1 – Biały goniec
h1 – Biała wieża
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh
Ruchy

1. d4, Sf3, Gf4

Kod ECO

D02, A46, A48

Pochodzenie

James Mason

Nazwany po

Turniej w Londynie (1922)

Rodzic

Otwarcie pionem hetmańskim

System londyński (ang. London System) – otwarcie szachowe, w którym białe rozpoczynają ruchem 1. d4 (zagranie 1. Sf3 również może prowadzić do systemu londyńskiego), ale nie przechodzą do gambitu hetmańskiego, a zamiast tego decydują się na szybki rozwój czarnopolowego gońca. Prowadzi to często do zamkniętej gry. System Londyński można grywać przeciwko praktycznie każdej obronie czarnych i dlatego posiada mniejszą ilość teorii niż wiele innych otwarć.

Pierwszym profesjonalnym zwolennikiem i propagatorem systemu londyńskiego był brytyjski szachista James Mason, od którego wywodzi się inna nazwa tego otwarcia tj. Mason Variation[1].

W meczach o mistrzostwo świata, system londyński został zagrany po raz pierwszy w 2023 roku podczas 6. partii pojedynku Niepomniaszczij–Ding, zakończoną zwycięstwem białych (Ding)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stephan Oliver Platz: James Mason and the London System. chessbase.com, 2019-02-19. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
  2. World Chess Championship 2023 Game 6 As It Happened: Ding Liren makes another comeback to beat Ian Nepomniachtchi. Sports News, The Indian Express. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]