Szczelina skalisto-bębenkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szczelina skalisto-bębenkowa (łac. fissura petrotympanica) – w anatomii człowieka połączenie między jamą bębenkową a dołem podskroniowym. Przez szczelinę biegnie z dołu podskroniowego tętnica bębenkowa przednia, gałąź tętnicy szczękowej, struna bębenkowa. Przebiega w niej również więzadło przednie młoteczka oraz żyły bębenkowe.

Szczelina skalisto-bębenkowa przecina wąskim rowkiem część bębenkową (łac. pars tympanica) kości skroniowej, ograniczoną od przodu przez dół żuchwowy (łac. fossa mandibularis). Ku tyłowi od szczeliny znajduje się przewód słuchowy zewnętrzny.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek: Anatomia kliniczna głowy i szyi. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 479. ISBN 978-83-200-3243-7.