Szczelinomierz
Szczelinomierz – przyrząd pomiarowy służący do określenia wielkości gwintów lub luzów między sąsiadującymi powierzchniami [1].
Składa się z szeregu płytek (blaszek, listków) każda o innej grubości, najczęściej osadzonych obrotowo we wspólnej obudowie (w którą są chowane jak ostrza scyzoryka)[1].
Jak każdy przyrząd pomiarowy, powinien on być okresowo wzorcowany. Podczas wzorcowania jedynym wyznaczanym parametrem jest odchyłka grubości poszczególnych listków[2].
Zasada pomiaru
[edytuj | edytuj kod]Pomiar szczelinomierzem polega na wybraniu i wsunięciu płytki w mierzoną szczelinę w taki sposób, by nie było luzów. Grubość płytki odpowiada wtedy szerokości mierzonej szczeliny.
Przykładowo jeśli np. płytka 0,2 łatwo wchodzi w szczelinę i wyczuwalny jest jeszcze luz, a płytka 0,3 nie wchodzi w ogóle, to za grubość szczeliny przyjmuje się uśrednioną wartość obu płytek (w tym przypadku 0,25) [1].
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Szczelinomierze stosuje się do regulacji luzu zaworowego silnika spalinowego oraz do pomiaru (zwykle podczas montażu) luzów między współpracującymi powierzchniami maszyn [1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Aleksander Górecki, Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych, WSiP, 1991, ISBN 978-83-02-04233-1 [dostęp 2025-03-13].
- ↑ Wzorcowanie sprawdzianów tłoczkowych i szczelinomierzy [online], www.kumlab.eu [dostęp 2016-07-11].