Szkoła genewska
Szkoła genewska (fr. Groupe de Genève; też szkoła szwajcarska) – szwajcarska grupa historyków i teoretyków literatury. Założycielem szkoły genewskiej był Marcel Raymond, a do najbardziej znanych członków należeli Georges Poulet, Jean Starobinski, Gaston Bachelard i Joseph Hillis Miller. Grupa funkcjonujonowała w latach 30'-60' XX w. Założenia szkoły genewskiej bliskie były francuskiej nowej krytyce, a jej zainteresowania dotyczyły twórczości literackiej od baroku do współczesności[1].
Wybrane założenia teoretyczne:
- badanie dzieła literackiego autora należy odnieść do jego twórczości jako całości,
- w językowej formie utworu przejawia się obecność autora,
- analiza utworu za pomocą metody fenomenologicznej służy odkryciu wewnętrznego doświadczenia autora i jego relacji ze światem[2],
- literatura jest wyrazem świadomości egzystencjalnej twórcy,
- Krytyka literacka ma za zadanie zidentyfikować i odkryć świadomość autora[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ szkoła genewska, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-09-23].
- ↑ The Geneva School of Literary Criticism. Middle Tennessee State University. [dostęp 2020-09-23].
- ↑ Grzegorz Gazda: Słownik europejskich kierunków i grup literackich XX wieku. Warszawa: 2000, s. 374.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Szkoła Genewska w krytyce. Antologia, Warszawa 1998.
- The Geneva School of Literary Criticism (ang.)