Sztuczna pochwa
Sztuczna pochwa – przyrząd imitujący kształtem żeński kanał rodny, wykorzystywany w hodowli zwierząt oraz w przemyśle erotycznym.
Wykorzystanie w rolnictwie[edytuj | edytuj kod]
Sztuczna pochwa może być wykorzystana w hodowli zwierząt. Jest wtedy montowana w fantomie i służy do pobierania nasienia od samca (np. knura, byka, buhaja). Podczas pobrania obecna jest samica, która ma pobudzić samca[1]. Nasienie pobrane do sztucznej pochwy, po przebadaniu i rozcieńczeniu, można przechowywać w stanie płynnym lub zamrożonym w tzw. bankach nasienia. Dzięki temu jeden ejakulat uzyskany od cennego reproduktora może być wykorzystywany do unasienniania większej liczby samic[2].
Wykorzystanie w przemyśle erotycznym[edytuj | edytuj kod]
Sztuczna pochwa funkcjonuje również w roli gadżetu erotycznego dla mężczyzn, który służy stymulacji seksualnej przez naśladowanie kobiecej anatomii. Standardowo składa się z[3]:
- zatyczki tylnej, którą odkręca się przy czyszczeniu;
- obudowy, która często ukrywa prawdziwą funkcję sprzętu (i naśladuje np. głośnik, latarkę);
- zatyczki przedniej, chroniącej wnętrze;
- rękawa, czyli najważniejszej części, wnętrza gadżetu, który ma imitować dotyk ludzkiej skóry.
Za prekursora takich rozwiązań uważa się markę Fleshlight, opatentowaną w 1998 roku przez Steva Shubina[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Weronika Makowiec: Pobieranie nasienia buhaja z wykorzystaniem sztucznej pochwy. Zrównoważone Budownictwo, 2017-07-08. [dostęp 2019-01-20]. (pol.).
- ↑ Inseminacja zwierząt. Małopolskie Centrum Biotechniki. [dostęp 2019-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-21)]. (pol.).
- ↑ Sztuczna Pochwa. sztucznawagina.pl. [dostęp 2019-01-20]. (pol.).
- ↑ Jeremy Glass: Talking to the Ex-Cop Who Invented the Fleshlight. thrillist.com, 2016-01-20. [dostęp 2019-01-20]. (pol.).
