Tętnica ślimakowa

Tętnica ślimakowa (łac. arteria cochlearis) – w anatomii człowieka, gałąź tętnicy błędnika unaczyniająca zakręty ślimaka.

Przebieg i zakres unaczynienia

Tętnica ślimaka odgałęzia się od głównej tętnicy ucha wewnętrznego, tętnicy błędnika (łac. arteria labyrinthi), która przebiegając przez przewód słuchowy wewnętrzny dzieli się tam jeszcze na tętnicę przedsionkową i tętnicę przedsionkowo-ślimakową^[1].

Tętnica ślimaka wnika do wrzecionka, oddaje tu najczęściej dwie lub trzy gałązki wijące się spiralnie^[1]. Jedna z nich unaczynia część zakrętu podstawnego, pozostałe – uzupełniają zaopatrzenie zakrętu podstawowego i unaczyniają zakręt środkowy i szczytowy^[1]. Gałązki te zespalając się z gałęzią ślimakową tętnicy przedsionkowo-ślimakowej tworzą sieć naczyniową ślimaka, blaszki spiralnej, ściany bębenkowej i ściany zewnętrznej przewodu ślimakowego^[1].

Synonimy i odmiany

Tętnica ślimaka bywa nazywana gałęzią ślimakową tętnicy błędnika (łac. ramus cochlearis arteriae labyrinthi), tętnicą spiralną wrzecionka (łac. arteria spiralis modioli) lub tętnicą właściwą ślimaka (łac. arteria cochleae propria)^[1].

Podział tętnicy błędnika na trzy gałęzie występuje w ok. 80% przypadków, w pozostałych przypadkach unaczynienie ślimaka przejmuje tętnica przedsionkowo‑ślimakowa, a tętnicy ślimakowej nie wyróżnia się^[1]. Wówczas pień tętnicy błędnika po odejściu tętnicy przedsionkowej bywa nazywany tętnicą wspólną ślimaka (łac. arteria cochleae communis)^[1].

Spiralny układ tętnic obejmujący wrzecionko w pobliżu nasady blaszki spiralnej kostnej bywa zbiorczo nazywany pasmem tętniczym spiralnym (łac. tractus spiralis arteriosus)^[1]. Z sieci tej odchodzą mniejsze tętniczki do blaszki spiralnej, błony podstawnej z narządem spiralnym, więzadła spiralnego, schodów przedsionka i schodów bębenka^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Naczynia błędnika. W: Michał Reicher i wsp.: Anatomia człowieka. Wyd. IV (III). T. V (Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998, s. 476–478. ISBN 83-200-2172-3.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[nb-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Naczynia błędnika. W: Michał Reicher i wsp.: Anatomia człowieka. Wyd. IV (III). T. V (Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998, s. 476–478. ISBN 83-200-2172-3.

[1]