Tadeusz Zagórski
Data i miejsce urodzenia |
25 maja 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 grudnia 1969 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
bankowiec, działacz sportowy |
Odznaczenia | |
Tadeusz Zygmunt Zagórski h. Ostoja (ur. 25 maja 1891 we Lwowie, zm. 23 grudnia 1969 tamże) – polski sportowiec, działacz sportowy, bankowiec.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 25 maja 1891 we Lwowie[1]. Legitymował się herbem szlacheckim Ostoja[2]. Ukończył studia w Wyższej Szkole Handlu Zagranicznego w Wiedniu[1]. Pracował w bankowości[1].
W młodości był wszechstronnym sportowcem, uprawiał piłkę nożną, lekkoatletykę, zapasy, kajakarstwo, łyżwiarstwo, narciarstwo, strzelectwo[1]. Był piłkarzem, hokeistą i działaczem sportowym w klubie Lechia Lwów[1], W okresie II Rzeczypospolitej był skarbnikiem i wiceprezesem Lwowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej[1]. Pełnił stanowisko prezesa Okręgowego Związku Hokeja na Lodzie we Lwowie od 1930 do 1939 oraz był przewodniczącym komisji rewizyjnej Polskiego Związku Hokeja na Lodzie w okresie dwóch lat[1][3].
Był oficerem[4]. Zawodowo pracował jako kasjer w spółce akcyjnej Gazolina[4]. Na początku lat 30. był członkiem zarządu głównego Związku Zawodowego Pracowników Bankowych[5]. Przed 1939 był dyrektorem Banku Naftowego we Lwowie[3].
Po wybuchu II wojny światowej był uważany za zaginionego[3][4]. Został aresztowany przez sowietów i wywieziony w głąb ZSRR[4]. Zmarł 23 grudnia 1969 we Lwowie[1]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[2].
Był żonaty, miał syna Jacka (ur. ok. 1924 we Lwowie), po wojnie żyjący na emigracji w Australii[1].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (1939)[1]
- Srebrny Krzyż Zasługi (17 stycznia 1939)[6]
- Nagroda im. Marszałka Józefa Piłsudskiego[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Barbara Mikocka. Papierośnica, która obiegła świat. „Wiadomości Muzealne”. Nr 37, s. 7, Listopad 2009. ISSN 1734-8080.
- ↑ a b Tadeusz Zagórski. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-10-23].
- ↑ a b c Poszukiwania. Tadeusz Zagórski. „Biuletyn”. Nr 28, s. 88, Czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ a b c d Jadwiga Ciechanowska: Wspomnienia naftowca (1). cracovia-leopolis.pl. [dostęp 2018-10-23].
- ↑ Sprawozdanie za rok działalności 1930 (od 26 lutego 1930 r. do 26 lutego 1931 r.). Poznań: Związek Zawodowy Pracowników Bankowych, 1930, s. 2.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 17, poz. 30 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
- Absolwenci uczelni w Wiedniu
- Hokeiści Lechii Lwów
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Piłkarze Lechii Lwów
- Pochowani na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie
- Polacy i obywatele polscy – więźniowie radzieckich łagrów 1939–1941
- Polacy we Lwowie po II wojnie światowej
- Polscy działacze hokeja na lodzie
- Polscy działacze piłkarscy
- Urodzeni w 1891
- Urzędnicy bankowi II Rzeczypospolitej
- Zagórscy herbu Ostoja
- Zmarli w 1969