Taryfikator (telekomunikacja)

Schematy blokowe taryfikatorów abonenckich przyłączanych szeregowo lub równolegle do linii telefonicznej

Taryfikator – licznik rozmów telefonicznych; programowalne urządzenie przeznaczone do określania opłaty za połączenie telefoniczne, montowane przy lub wbudowane w aparat telefoniczny (taryfikator abonencki) albo w centrali telefonicznej.

Taryfikator abonencki zlicza sygnały telezaliczania (teletaksy) – ciągi impulsów nadawane na częstotliwości 16 kHz (poza pasmem telefonicznym) lub innej, które są wysyłane z centrali telefonicznej synchronicznie z impulsami telefonicznymi podawanymi przez taryfikator zamontowany w centrali. Taka usługa jest oferowana przez wszystkie elektroniczne publiczne centrale. Stosowanie taryfikatorów ma sens wyłącznie w przypadku stosowania taryf opartych na jednostkach taryfikacyjnych.

Taryfikator w centrali telefonicznej (na schematach blokowych jako TX lub TAR) oblicza opłatę za połączenie i przesyła ją do centrum obliczeniowego, docelowo w celu zwiększenia licznika abonenta. Taryfikator wysyła także impulsy które sterują wysyłaniem do abonenta impulsów teletaksy.

W starych systemach central zaliczanie rozmowy było jednorazowe (1 rozmowa = 1 impuls). Aby naliczać opłaty według taryf opartych na jednostkach taryfikacyjnych konieczna była modernizacja central (dołączanie urządzeń dodatkowych).

Zobacz też

• centrale serii E-10 – taryfikator w bloku sterującym oraz jako stacja procesorowa

Bibliografia

• J. Trechciński, J. Kibortt, F. Michalski: Centrale telefoniczne automatyczne i międzymiastowe. Warszawa: PWSZ, 1962.brak strony w książce
• Instrukcja do kursu ogólnego elektronicznej centrali telefonicznej systemu E-10. Poznań: Stowarzyszenie Oświatowców Polskich, 1988.brak strony w książce
• J. Szczepański, J. Miernik: Pentaconta. Warszawa: WKiŁ, 1977.brak strony w książce
• Instrukcja obsługi. Taryfikator-rejestrator TX1-DTMF. Gdańsk: Mikrotel, 1997.brak strony w książce