Technologia grupowa
Technologia grupowa, GT (od ang. group technology) – filozofia produkcji, zgodnie z którą w procesach wytwarzania wielu różnych elementów identyfikowane są podobieństwa, a następnie podobieństwa te wykorzystywane są do opracowania metod zwiększenia produktywności[1].
Zarówno w produkcji seryjnej, jak i w produkcji o małej skali, umownie każdy etap procesu wytwarzania każdego elementu jest traktowany jako wyjątkowy w skali projektu. Bazując na podobieństwach etapów produkcji podobnych części/elementów, można je zgrupować w "rodziny części" i wykorzystać to do wprowadzenia zmian, które pozwolą na zwiększenie produkcji poprzez racjonalizację projektu, lepsze pozyskiwanie danych oraz standaryzację produkcji[1].
Zasadnicza idea GT była elementem dobrej praktyki inżynierskiej oraz stworzonej przez Fredericka W. Taylora naukowej koncepcji zarządzania już na początku XX wieku[2]. Zastosowania koncepcji GT były zazwyczaj opatrywane różnymi nazwami, w zależności od obszaru, w którym były używane. Koncepcje te były stosowane głównie w produkcji seryjnej z różnymi poziomami sukcesu. Przez wiele lat GT nie była jednak praktykowana jako systematyczne podejście do poprawy wydajności produkcji[1]. Renesans tej filozofii nadszedł wraz z prowadzeniem wytwarzania komputerowo zintegrowanego (CIM), gdyż zastosowanie koncepcji "rodzin części" w metodach CAD/CAM pozwalało na znaczne poprawianie efektywności produkcji[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Inyong Ham, Katsundo Hitomi, Teruhiko Yoshida, Group Technology, 1985, s. 7, DOI: 10.1007/978-94-009-4976-8 [dostęp 2018-09-24].
- ↑ H.D. Hathaway, The Mnemonic Systems of Classification; As Used in the Taylor System of Management, „Industrial Management”, 9 (3), 1920, s. 173-183.
- ↑ Inyong Ham, Current Trends and Future Prospects of Group Technology Applications Related to Integrated Computer Aided Manufacturing, „Proceedings of Conference on International Manufacturing Engineering, Australia”, 1980.