Tell Chuera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tell Chuera
Harbe
Ilustracja
Mapa Mezopotamii z zaznaczonym położeniem najważniejszych asyryjskich miast, w tym miasta Harbe
Państwo

 Syria

Położenie na mapie Syrii
Mapa konturowa Syrii, u góry znajduje się punkt z opisem „Tell Chuera”
Ziemia36°38′45″N 39°29′54″E/36,645833 39,498333

Tell Chuera (starożytne asyryjskie miasto Harbe) – stanowisko archeologiczne w północno-wschodniej Syrii, pomiędzy rzekami Balich i Chabur.

Wykopaliska[edytuj | edytuj kod]

Na stanowisku tym, zajmującym powierzchnię ok. 65 ha, wykopaliska z ramienia Max von Oppenheim Fundation prowadzili A. Moortgat (pomiędzy 1958 a 1976 rokiem), U. Moortgat-Correns (pomiędzy 1982 a 1985 rokiem) i W. Orthmann (począwszy od 1986 roku)[1].

Wyniki wykopalisk[edytuj | edytuj kod]

Najwcześniejsze ślady zasiedlenia stanowiska pochodzą z okresu Halaf (V tys. p.n.e.)[1]. Istniejąca tu wówczas osada porzucona została w IV tys. p.n.e.[1] Stanowisko zasiedlone było następnie przez większą część III tys. p.n.e., kiedy to istniało tu duże miasto otoczone murem z cegły mułowej[1]. Drugi, wewnętrzny mur, otaczał częściowo lub w całości cytadelę, na której wzniesiono najważniejsze budowle w mieście - świątynie i duży pałac[1]. Dolne miasto, o powierzchni 22 ha, zajmowała dzielnica mieszkalna z prywatnymi domami[1]. Miasto to opuszczone zostało pod koniec III tys. p.n.e.[1] Stanowisko ponownie zasiedlone zostało w 2 połowie II tys. p.n.e., w okresie, gdy obszar na którym leżało dostał się najpierw pod kontrolę Mitanni, a następnie Asyrii[1]. Z okresu tego pochodzą odkryte na stanowisku pozostałości małego mitannijskiego sanktuarium oraz ufortyfikowanej rezydencji asyryjskiego gubernatora[1]. W jednym z pomieszczeń rezydencji odkryto małe archiwum dokumentów klinowych pochodzących z XIII w. p.n.e., dzięki którym udało się ustalić, iż istniejące tu wówczas miasto nosiło nazwę Harbe[1]. Miasto o tej nazwie wzmiankowane jest też w tekstach z Dur-Katlimmu pochodzących z okresu środkowoasyryjskiego[1]. Stanowisko ostatecznie porzucone zostało w XII w. p.n.e.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l hasło Chuera, Tell, w: Bryce T., The Routledge..., s. 164.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • hasło Chuera, Tell, w: Bryce T., The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia, Routledge 2013, s. 164.