Tell Saadija
Tell Saadija (Tell Saadiya, Tell es-Saadiya) – stanowisko archeologiczne położone w Iraku, w rejonie rzeki Dijala, na terenie starożytnej Mezopotamii[1].
Badania archeologiczne[edytuj | edytuj kod]
Badania na stanowisku miały miejsce w latach 1979–1980[1]. Przeprowadzono je w ramach międzynarodowej akcji ratowania zabytków kultury w rejonie Dżebel Hamrin w związku z budową tamy na rzece Dijala[2] (program Hamrin[3], Hamrin Dam Salvage Project[1]), zorganizowanej przez Iracki Departament Starożytności. Prace archeologiczne na Tell Saadija powierzone zostały Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego, kierowali nimi Stefan K. Kozłowski oraz Piotr Bieliński[1]. Niewielki tell mierzył około 80 metrów średnicy, w momencie rozpoczęcia badań, jego krawędzie od północy i zachodu były już zniszczone przez prace ziemne związane z budową tamy. Znaczną część powierzchni stanowiska zajmował nowożytny cmentarz, którego groby zakłócały stratygrafię[2]. Odkryto tu osadę kultury Ubaid (V tysiąclecie p.n.e.) z wieloizbowymi domami wykonanymi z suszonej na słońcu cegły mułowej, a także piece garncarskie. Niektóre domy miały bardziej reprezentacyjny charakter, posiadały jedno pomieszczenie centralne, a pozostałe pomieszczenia, zwykle mniejsze, przylegały do jego dłuższych boków. Pod podłogami domów znajdowano pochówki dziecięce w urnach. Dziecięce urny grobowe, niektóre z nich w postaci pięknie malowanych dzbanów, są najcenniejszymi zabytkami odkrytymi na tym stanowisku[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Tell Saadiya [online], pcma.uw.edu.pl [dostęp 2019-08-14].
- ↑ a b Stefan K. Kozłowski, Piotr Bieliński, Tell El Saadiya, „Informator Archeologiczny”, 13, 1979.
- ↑ Stefan K. Kozłowski i inni, Irak, Zsolt Kiss (red.) [w:] 50 lat polskich wykopalisk w Egipcie i na Bliskim Wschodzie, Warszawa: PCMA 1986.
- ↑ Piotr Bieliński, Od Eufratu do Tygrysu i jeszcze dalej, M.L. Bernhard (red.), [w:] Od Nilu do Eufratu: polska archeologia śródziemnomorska 1981–1994, Warszawa: PCMA 1995.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bieliński, P. (1995). Od Eufratu do Tygrysu i jeszcze dalej, w: M. L. Bernhard (red.), Od Nilu do Eufratu: polska archeologia śródziemnomorska 1981–1994 (pp. 119–126). Warsaw: PCMA
- Bieliński, P. (1991). „Ubaid Północny”: Mezopotamia pomiędzy Dijalą a Haburem w latach 4800–4000 p.n.e. Warszawa: Wydawnictwa Fundacji „Historia pro Futuro”
- Kiss, Z. (ed) (1986). 50 lat polskich wykopalisk w Egipcie i na Bliskim Wschodzie, Warszawa, Uniwersytet Warszawski, Stacja Archeologii Śródziemnomorskiej im. prof. Kazimierza Michałowskiego
- Kozłowski K. S., Bieliński P. (1979). Tell El Saadiya, Informator Archeologiczny, 13