Test Schobera
Test Schobera (ang. Schober's test, niem. Schober-Maß) – test służący do oceny zakresu zgięcia w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
Osoba badająca zaznacza położenie dwóch punktów na skórze pacjenta znajdującego się w pozycji stojącej:
- wyrostka kolczystego piątego kręgu lędźwiowego (L5) oraz
- punktu położonego 10 cm powyżej pierwszego (należy od pierwszego punktu odmierzyć odcinek 10 cm wzdłuż kręgosłupa w kierunku głowy i zaznaczyć jego drugi koniec).
Następnie pacjent wykonuje skłon do przodu, a badający ponownie mierzy odległość u pacjent w tej pozycji pomiędzy zaznaczonymi wcześniej punktami. Przy prawidłowej ruchomości kręgów odległość ta powinna zwiększyć się o ok. 4,5 cm[1].
Test ten opisał niemiecki lekarz Paul Schober (1865-1943) w 1937 roku[2][3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Irena Zimmermann-Górska Choroby reumatyczne, str. 43 (PZWL, Warszawa 2004) ISBN 83-200-2918-X
- ↑ Schober P. Lendenwirbelsäule und Kreuzschmerzen. Münchener mediziniche Wochenschrift 9: 336-338 (1937)
- ↑ Schober's sign w bazie Who Named It (ang.)
