Fabryka Półprzewodników „Tewa”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Tewa)
Germanowe tranzystory stopowe Tewy na tle opakowania:
seledynowe: małej mocy TG2 i średniej mocy TG55 z początku lat sześćdziesiątych,
oraz metalowy tranzystor dużej mocy ADP665 z 1972 r.
Germanowe tranzystory stopowe Tewy, średniej mocy TG51 z początku lat sześćdziesiątych.

Fabryka Półprzewodników „Tewa”[1] – polskie przedsiębiorstwo produkujące elementy półprzewodnikowe z siedzibą przy ul. Władimira Komarowa 5 w Warszawie[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zostało utworzone w 1958 r. w Warszawie na bazie ośrodka doświadczalnego półprzewodników resortu łączności. Wcześniej małoseryjną produkcję diod i tranzystorów prowadził również Zakład Doświadczalny Przemysłowego Instytutu Elektroniki, przekształcony w 1958 w „Zakład Produkcji Półprzewodników „Pewa””. W 1961 zakłady Pewa włączono do fabryki Tewa, koncentrując w niej praktycznie całość polskiej produkcji półprzewodników[3].

Na początku lat 60. uruchomiono w Tewie przemysłową produkcję stopowych tranzystorów germanowych małej częstotliwości TG1-5, średniej mocy TG50-55, dużej mocy TG70-72 i stopowo-dyfuzyjnych wielkiej częstotliwości TG37-40[4].

Produkcję krzemowych tranzystorów epitaksjalno-planarnych (a później układów scalonych małej skali integracji) rozpoczęto w pierwszej połowie lat 70 w oparciu o wyposażenie zakupione we francuskiej firmie SESCOSEM.

1 kwietnia 1970 r. Tewa została włączona, jako zakład produkcyjny, do nowo utworzonego CEMI (Naukowo-Produkcyjnego Centrum Półprzewodników).

W 1977 rozpoczęto w Tewie produkcję układów cyfrowych TTL średniej skali integracji. W roku 1975 rozpoczęto pracę nad układami MOSFET wielkiej skali integracji (LSI) i w 1976 wyprodukowano prototyp pierwszego układu (rejestr przesuwny). W 1982 uruchomiono produkcję klona 8-bitowego mikroprocesora Intel 8080, za co zespół pracowników Instytutu Technologii Elektronowej i Fabryki Półprzewodników Tewa otrzymał nagrodę „Mistrz Techniki 1982”[5].

Nazwą Tewa posługiwał się jeden z oddziałów Tewy, tj. Oddział/Zakład Produkcji Termistorów w Łęcznej k. Lublina. Po upadłości CEMI w 1994 r. sprywatyzowany zakład w Łęcznej nosił nazwę Tewa-Termico, obecnie Tewa Temperature Sensors Sp.zo.o. Zajmuje się produkcją termistorów NTC oraz precyzyjnych czujników temperatury w bardzo szerokiej gamie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 148.
  2. Stanisław Misztal: Branże wiodące stołecznego przemysłu, [w:] Wielkie zakłady przemysłowe Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, s. 110.
  3. Mieczysław Hutnik, Tadeusz Pachniewicz, Zarys historii polskiego przemysłu elektronicznego do 1985 r., SEP, Zeszyt Historyczny nr 2, Warszawa 1994.
  4. Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, WKŁ, Warszawa 1964.
  5. Program telewizyjny „Sonda”, nr 277 z 1983, Archiwum TVP.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]