Tomasz z Gubina
Tomasz z Gubina – pierwszy wójt dziedziczny[1] i lokator[a][2] Poznania (w 1253[3]) na lewym brzegu Warty. Jak wskazuje przydomek, pochodził z Gubina.
Książęta Przemysł I i Bolesław Pobożny, lokując miasto na prawie magdeburskim[4] zobowiązali Tomasza z Gubina do sprowadzenia osadników niemieckich[b], których on prawdopodobnie przeniósł z pogranicza śląsko-saskiego[5]. Nadali jemu i jego potomstwu wójtostwo dziedziczne, dzięki temu posiedli różne przywileje finansowe i gospodarcze (m.in. otrzymywali część pieniędzy z kar nakładanych na mieszkańców). Otrzymał również władzę sądowniczą w nowym mieście[c].
Potomstwo[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z przywilejem lokacyjnym, potomkowie Tomasza z Gubina stali się wójtami dziedzicznymi i rządzili w Poznaniu do 1314, kiedy nastąpiła konfiskata urzędu przez Władysława Łokietka[6][7]. Kolejno byli to[8]: Rajnold[d], Tylo[e], Przemko[f].
Zestawienie potomków Tomasza z Gubina (na zielono zaznaczono potomków będących wójtami Poznania):
| NN | Tomasz z Gubina | ||||||||||||||||||||||||||
| Przemysł | Rajnold | ||||||||||||||||||||||||||
| Ludwik | Tylo | ||||||||||||||||||||||||||
| Przemko | |||||||||||||||||||||||||||
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑
...uczciwemu mężowi Tomaszowi i jego potomstwu dajemy dla lokowania na prawie niemieckim miasto, które powszechnie zwane jest Poznań, potwierdzając w nim ośmioletnią wolność.
Przywilej lokacyjny Poznania-Tekst z odpisu z 1877 opartego na transumpcie z 1298 roku - ↑
Ponieważ zaś wójt do wymienionego miasta i wsi powyższych przywoła Niemców i osadzi ich, po upływie wolności...
Przywilej lokacyjny Poznania-Tekst z odpisu z 1877 opartego na transumpcie z 1298 roku - ↑
Oddajemy niemniej wspomnianemu wójtowi i jego potomstwu władzę rozstrzygania i orzekania we wszelkich sprawach sądowych, to jest w pojedynkach sądowych, w sprawach o pobicie, powieszenie i we wszelkich sprawach, które by powstały między Polakami i Niemcami w samym mieście i poza nim, tak daleko, jak sięga terytorium jego.
Przywilej lokacyjny Poznania-Tekst z odpisu z 1877 opartego na transumpcie z 1298 roku - ↑ syn Tomasza
- ↑ syn Przemysła, wnuk Tomasza z Gubina
- ↑ prawnuk Tomasza z Gubina, syn Ludwika, wnuk Przemysła
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jacek Wiesiołowski: Władze miasta Poznania. T. 1, 1253-1793. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 1. ISBN 83-87847-84-4.
- ↑ Jacek Wiesiołowski: Ratusz. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2004/2, s. 7. ISSN 01373552.
- ↑ Zofia Wojciechowska. Staropolskie akta miejskie w Archiwum Państwowym w Poznaniu. „Poznański Rocznik Archiwalno-Historyczny”. 2003/2004, s. 60, 2004. Archiwum Państwowe w Poznaniu. Archiwum Państwowe w Poznaniu. ISSN 1232-7840.
- ↑ Jacek Łuczak: Spacerownik Poznański. Warszawa: AGORA, 2010, s. 33. ISBN 978-83-268-0055-9.
- ↑ Rafał Witkowski: Żydzi w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Poznania, 2012, s. 17. ISBN 978-83-7768-046-9.
- ↑ Jacek Wiesiołowski: Władze miasta Poznania. T. 1, 1253-1793. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 3. ISBN 83-87847-84-4.
- ↑ Władze miejskie. „Kronika Miasta Poznania”. 1999/1, s. 14. Wydawnictwo Miejskie Posnania. ISSN 0137-3552.
- ↑ Jacek Wiesiołowski: Władze miasta Poznania. T. 1, 1253-1793. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 1-5. ISBN 83-87847-84-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Wiesiołowski: Władze miasta Poznania. T. 1, 1253-1793. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003. ISBN 83-87847-84-4.
- Władze miejskie. „Kronika Miasta Poznania”. 1999/1. Wydawnictwo Miejskie Posnania. ISSN 0137-3552.