Trójnik (elektryka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Trójnik – w elektrotechnice rodzaj układu o trzech odgałęzieniach (końcówkach). Trójnik może mieć dowolną strukturę połączeń opartą np. na elementach typu R, L, C: oporniki, cewki czy kondensatory.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]