Tragopan czerwony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tragopan czerwony
Tragopan satyra[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
samiec
Ilustracja
samica w zoo
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Lophophorini

Rodzaj

Tragopan

Gatunek

tragopan czerwony

Synonimy
  • Meleagris satyra Linnaeus, 1758[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Tragopan czerwony[4], tragopan satyr (Tragopan satyra) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Jeden z pięciu gatunków tragopanów[4]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Himalaje – północne Indie, Nepal, Sikkim, Bhutan, skrajnie południowe Chiny i Arunachal Pradesh; na wysokościach 2450–4250 m n.p.m. Zimą schodzi w niższe partie gór.

W naturze jest dziki i ostrożny. Ptaki spotyka się pojedynczo albo parami, czasami w większych grupach rodzinnych. W lasach dębowych i rododendronowych, na stromych zboczach gór.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Osiąga 68–72 cm długości, samica jest mniejsza – 58 cm. Masa samców 1,6–2,1 kg, samice 1,0–1,2 kg. Wyraźny dymorfizm płciowy. Młode tragopany są bardziej podobne do samicy.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Pokarm składa się przeważnie z zielonych części roślin, nasion. Nie gardzi też owadami i drobnymi kręgowcami.

Jajo

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

W drugim roku, gatunek monogamiczny. Gniazdo zazwyczaj na większej wysokości, na drzewie lub półce skalnej. Na gniazdo tragopany wykorzystują opuszczone gniazda większych ptaków. Znoszą około 3–6 jaj, czas wysiadywania: 28 dni. Młode pisklaki lęgną się już z dobrze wykształconymi lotkami. To im pomaga opuścić gniazdo zaraz po wylęgu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tragopan satyra, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Satyr Tragopan (Tragopan satyra). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-18)]. (ang.).
  3. Tragopan satyra, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Lophophorini Gray,GR, 1841 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-31].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]