Trolejbusy w Biszkeku
| trolejbus | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Liczba linii |
18 |
| Lata funkcjonowania |
od 1951 |
| Infrastruktura | |
| Długość sieci |
232,1 km |
| Tabor | |
| Liczba pojazdów |
151 |
Trolejbusy w Biszkeku − system komunikacji trolejbusowe w Biszkeku stolicy Kirgistanu.
Decyzję o budowie trolejbusów w Biszkeku podjęła rada ministrów Kirgistanu w dniu 13 sierpnia 1946. Trolejbusy w Biszkeku uruchomiono 13 stycznia 1951. Otwarto wtedy dwie trasy:
- 1: Линейной−детского дома имени Крупской
- 2: железнодорожный вокзал−проспект Ленина
Łącznie długość linii wyniosła 8,4 km. Już rok później długość linii wynosiła 17,4 km. W kolejnych latach sieć trolejbusową stale rozbudowywano tak że wymusiło to budowę w 1976 drugiej zajezdni trolejbusowej. Obecnie po Biszkeku kursuje 18 linii trolejbusowych od łącznej długości 232,1 km.[1] Linie trolejbusowe: 4, 8, 9, 10, 11, 13, 14, 16, 17, linie tymczasowo zawieszone: 1, 2, 3, 5, 6, 7, 12, 15 i 18[2].
Zajezdnie[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą zajezdnię otwarto w 1951, która mogła pomieścić 60 trolejbusów. Drugą zajezdnię otwarto w 1976. Zajezdnia ta mogła może pomieścić do 100 trolejbusów.
Tabor[edytuj | edytuj kod]
Pierwszymi trolejbusami w Biszkeku były МТБ-82Д (MTB-82D) w liczbie 4 sztuk. W 1952 liczba trolejbusów wzrosła do 10 sztuk. Obecnie w ruchu znajduje się 151 trolejbusów:[3]
| typ | sztuk |
|---|---|
| ZiU-682 | 126 |
| ZiU-683 | 3 |
| AKSM-321 | 22 |
Trolejbusy ZiU-683 są przegubowe, wysoko podłogowe. W Biszkeku jest eksploatowany jeden trolejbus КТГ-2 (KTG-2) o nr 09.