Tunel stopowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tunel stopowy – rodzaj tunelu wykonanego pod wzniesieniem, którego wlot i wylot znajdują się w stopie góry. Jest to budowla geotechniczna o znacznej długości, wymagająca specjalnego rozwiązania problemów wentylacji oraz wzmocnienia obudowy ze względu na duży nacisk górotworu. Ważnym elementem jest zastosowanie właściwych materiałów do obudowy tunelu. Dawniej używano kamienia naturalnego, tzw. kamienia łamanego. Zaletą jego była długowieczność, wadą zaś duża przepuszczalność wody. Często stosowano materiał sztuczny, a mianowicie najwyższej jakości cegłę klinkierową. Obecnie na obudowy tuneli stosuje się materiały takie jak żelbet, stal, kompozyty gruntowo-cementowe bądź materiały kompozytowe na bazie żywic epoksydowych.

Zobacz[edytuj | edytuj kod]