Twierdzenie Hollanda o schematach
Twierdzenie Hollanda o schematach – centralne twierdzenie algorytmów genetycznych zaproponowane przez Johna Henry’ego Hollanda[1][2]. Twierdzenie to orzeka, że pod pewnymi warunkami schematy z ponadprzeciętną wartością funkcji przystosowania zwiększają swoje występowanie w populacji w kolejnych krokach procesu ewolucyjnego w sposób wykładniczy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ John H. Holland: Adaptation in Natural and Artificial Systems. University of Michigan Press, Ann Arbor, MI, USA, 1975, s. 1–183.
- ↑ a b Lee Altenberg: The Schema Theorem and Price’s Theorem. L. Darrell Whitley, Michael D. Vose (eds.). Elsevier, 1995, s. 23–49, seria: Foundations of Genetic Algorithms (3). DOI: 10.1016/B978-1-55860-356-1.50006-6. ISSN 1081-6593.