Tylczak łukowy
Tylczak łukowy – małe narzędzie krzemienne o ostrej krawędzi ustawionej przeciwlegle do krawędzi stępionej retuszem, zwanej tylcem[1]. Co najmniej jeden koniec tylczaka łukowego jest zaostrzony[1]. Narzędzia takie występowały w Europie Zachodniej w górnym paleolicie[1]. Są typowe między innymi dla kultury azylskiej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Michel Brézillon, Encyklopedia kultur pradziejowych, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1981, s. 208, ISBN 83-221-0143-0.