Tętno naprzemienne
Wygląd
Tętno naprzemienne (łac. pulsus alternans) – tętno, którego fala jest wyczuwalna na przemian słabo i mocno (tętno o małej i dużej amplitudzie)[1][2]. Najczęściej świadczy o lewokomorowej niewydolności serca i prawdopodobnie związane jest z dalszym złym rokowaniem choroby[2].
Patofizjologia
[edytuj | edytuj kod]W niewydolności lewokomorowej osłabiony mięsień sercowy nie jest w stanie wypompować z prawidłowo napełnionej komory odpowiednio dużej ilości krwi[2]. Z tego też powodu pierwsze uderzenie fali tętna w tętnicach jest słabe[2]. W drugim skurczu zgodnie z prawem Franka-Starlinga dochodzi do wzrostu kurczliwości mięśnia sercowego, spowodowanego nadmiernym rozciągnięciem przez krew lewej komory, a tym samym wzrostu uderzenia fali krwi w tętnicach[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojciech Szczeklik , Wiktoria Leśniak , Tętno tętnicze, nieprawidłowe [online], mp.pl, 6 sierpnia 2018 [dostęp 2020-06-19] .
- ↑ a b c d e David E. Euler , Cardiac alternans: mechanisms and pathophysiological significance, „Cardiovascular Research”, 42 (3), 1999, s. 583–590, DOI: 10.1016/S0008-6363(99)00011-5, ISSN 0008-6363 [dostęp 2020-06-19] (ang.).