USS McCawley (APA-4)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
 brak flagi
| |
| Nazwa |
SS „Santa Barbara” |
| Wejście do służby |
ukończony w 1928 |
| Wycofanie ze służby |
26 lipca 1940 nabyty przez US Navy |
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS „McCawley” |
| Wejście do służby |
11 września 1940 |
| Los okrętu |
zatopiony w pobliżu Guadalcanal 30 czerwca 1943 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
9 600 ton |
| Długość |
148,29 m |
| Szerokość |
19,35 m |
| Zanurzenie |
7,77 m |
| Prędkość |
17 |
| Uzbrojenie | |
| 4 x 76 mm 4 x 40 mm 18 x 20 mm | |
| Załoga |
załoga: 41 oficerów, 437 podoficerów i marynarzy |
USS McCawley (APA-4) – był amerykańskim transportowcem desantowym, który wziął udział w działaniach II wojny światowej. Odznaczony pięcioma battle star. Jego patronem był generał marines Charles Grymes McCawley. Był okrętem prototypowym swojego typu.
Jednostkę ukończono w 1928 roku jako parowiec pasażerski SS Santa Barbara w stoczni Furness Shipbuilding Co. w Haverton Hill-on-Tees. Została nabyta przez US Navy 26 lipca 1940 roku. Wszedł do służby jako USS McCawley (AP-10) 11 września 1940 roku. W czasie II wojny światowej okręt był przydzielony na europejski teatr wojenny, a następnie przeniesiony na Pacyfik.
Uczestniczył w lądowaniu na Tulagi, operacji na New Georgia, na Guadalcanal oraz na innych Wyspach Salomona.
1 lutego 1943 roku został przeklasyfikowany na transportowiec desantowy (APA-4).
Zatopiony 30 czerwca 1943 roku w wyniku ataków wrogiego lotnictwa oraz ataków torpedowych amerykańskich ścigaczy torpedowych (friendly fire).