USS Neville (APA-9)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Neville (APA-9)
Ilustracja
„Neville” w lutym 1942 r.
Klasa

transportowiec desantowy

Typ

Heywood

Historia
Stocznia

Bethlehem Shipbuilding Corporation

Wodowanie

1918

Zamówiony dla  brak flagi
Nazwa

„War Haven”

 US Navy
Nazwa

USS „Independence” (SP-3676)

Wejście do służby

18 listopada 1918

Wycofanie ze służby

20 marca 1919

 US Navy
Nazwa

USS „Neville” (APA-9)

Wejście do służby

14 maja 1941

Wycofanie ze służby

skreślony z listy 15 sierpnia 1946

Los okrętu

zezłomowany w 1957

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

lekka: 8000 długich ton
pełna: 14 450 długich ton

Długość

155 m

Szerokość

17 m

Zanurzenie

7,77 m

Prędkość

16 węzłów

Uzbrojenie
4 x 76 mm
4 x 40 mm
18 x 20 mm
Załoga

50 oficerów, 524 podoficerów i marynarzy

USS Neville (APA-9) – był amerykańskim transportowcem desantowym typu Heywood, który wziął udział w działaniach II wojny światowej. Odznaczony pięcioma battle star.

Stępkę trójmasztowego parowca śrubowego położono pod nazwą SS „War Harbour” dla British Shipping Controller w stoczni Bethlehem Shipbuilding Corporation w Alameda (Kalifornia). Jednostka została nabyta przez US Navy i wcielona do służby 18 listopada 1918 roku pod nazwą USS Independence (ID # 3676). Przydzieloną ją do Naval Overseas Transportation Service. Wycofano ją ze służby 20 marca 1919 roku i została zwrócona do United States Shipping Board. W 1921 roku statek wyposażono w napęd turboelektryczny. Został nabyty w 1930 roku przez Baltimore Mail Steamship Co. i przemianowany na SS City of Norfolk. Przebudowany w 1931 roku na okręt pasażersko-towarowy. Przekazany w 1938 roku do Panama Pacific Line.

Nabyty ponownie przez US Navy 14 grudnia 1940 roku z przeznaczeniem na transportowiec wojska. Przystosowany do tej roli w Williamette Steel and Iron Co. w Portland. Wszedł do służby 14 maja 1941 roku pod nazwą USS Neville (AP-16). Przeklasyfikowany 1 lutego 1943 roku na transportowiec desantowy - Amphibious Attack Transport, (APA-9).

W czasie II wojny światowej był przydzielony na europejski i azjatycki teatr wojenny. Uczestniczył w walkach o Sycylię, Guadalcanal-Tulagi, Tarawę, atole Kwajalein, Majuro Eniwetok, Saipan.

Wycofany ze służby 30 kwietnia 1946 roku. 16 lipca tego roku przekazany Maritime Commission. Przeholowany do James River National Defense Reserve Fleet i zakotwiczony 19 lipca 1946 roku. Skreślony z listy jednostek floty 15 sierpnia 1946 roku. Sprzedany na złom 25 marca 1957 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]