USS Pocono (AGC-16)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Pocono (AGC-16)
Ilustracja
Klasa

okręt dowodzenia

Typ

Adirondack

Historia
Stocznia

North Carolina Shipbuilding Company

Położenie stępki

30 listopada 1944

Wodowanie

25 stycznia 1945

 Stany Zjednoczone
Wejście do służby

po raz pierwszy 29 grudnia 1945

Wycofanie ze służby

po raz ostatni 16 września 1971

Los okrętu

sprzedany na złom w 1981

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 13 910 długich ton (14 133 t)

Długość

140 m

Szerokość

19 m

Zanurzenie

7,3 m

Napęd
1 śruba napędowa
turbina parowa
6000 shp
Prędkość

16 węzłów

Uzbrojenie
2 x 127 mm
6 x 40 mm
6 x 20 mm
Załoga

633 ludzi

USS Pocono (AGC-16)amerykański okręt dowodzenia typu Adirondack.

Stępkę jednostki położono 30 listopada 1944 roku w ramach kontraktu Maritime Commission MC 1707 na jednostkę typu C2-S-AJ1. Został zwodowany 25 stycznia 1945 roku. Nabyty przez US Navy 15 lutego 1945 roku został przeholowany do Bostonu w celu przebudowy na okręt dowodzenia siłami desantowymi. Wszedł do służby 29 grudnia 1945 roku. Wycofano go do rezerwy 19 czerwca 1949 roku. Przeholowano go do Bayonne, gdzie dołączył do Bayonne Group, Atlantic Reserve Fleet. Wrócił do służby 18 sierpnia 1951 roku. Przeklasyfikowany 16 listopada 1968 roku na Amphibious Command Ship (LCC-16). Skreślony z listy jednostek floty 1 grudnia 1976 roku. Przekazany Maritime Administration. Sprzedany na złom 9 grudnia 1981 roku.

Brał udział w interwencji amerykańskiej w czasie kryzysu libańskiego. W czasie kryzysu kubańskiego był jednostką flagową sił desantowych Floty Atlantyku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]