USS Salerno Bay (CVE-110)
_in_the_1950s.jpg)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Seattle-Tacoma Shipbuilding Corporation |
| Położenie stępki |
7 lutego 1944 |
| Wodowanie |
26 września 1944 |
 Stany Zjednoczone
| |
| Nazwa |
USS „Salerno Bay” (CVE-110) |
| Wejście do służby |
19 maja 1945 |
| Wycofanie ze służby |
4 października 1947 |
| Stany Zjednoczone
| |
| Wejście do służby |
20 czerwca 1951 |
| Wycofanie ze służby |
16 lutego 1954 |
| Los okrętu |
zezłomowany w 1962 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
10 900 długich ton |
| Długość |
169,8 m |
| Szerokość |
22,9 m |
| Zanurzenie |
9,3 m |
| Napęd | |
| 2 turbiny parowe, 2 śruby napędowe 16 000 shp | |
| Prędkość |
19 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 × 127 mm (2 × I) 36 × 40 mm 20 x 20 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 33 samoloty | |
| Załoga |
1066 ludzi |
USS Salerno Bay (CVE-110) – lotniskowiec eskortowy typu Commencement Bay, który służył w United States Navy.
Pierwotnie nosił nazwę Winjah Bay. Stępkę jednostki położono 7 lutego 1944 roku w stoczni Seattle-Tacoma Shipbuilding Corporation w Tacoma. Zwodowano go 26 września 1944 roku. 29 września 1944 roku przekazano go do Commercial Iron Works w Portland do ukończenia. Wszedł do służby 19 maja 1945 roku.
Krótko po wojnie pełnił rolę jednostki szkolnej i transportowej na Pacyfiku i Atlantyku. Wziął udział w operacji Magic Carpet. Wycofany ze służby i przeniesiony do rezerwy 4 października 1947 roku.
20 czerwca 1951 roku został przywrócony do służby w okresie wojny koreańskiej. Pełnił służbę na wodach Atlantyku i Morza Śródziemnego.
Drugi raz wycofany ze służby 16 lutego 1954 roku. Przeklasyfikowany na AKV-10 w 1959 roku. Skreślony z listy jednostek floty 1 czerwca 1961 roku. Sprzedany 30 października 1961 firmie Revalorizacion de Materiales w Portugalii. Przekazany z rąk marynarki 14 grudnia 1961 roku.