USS Windham Bay (CVE-92)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Windham Bay (CVE-92)
Ilustracja
Klasa

lotniskowiec eskortowy

Typ

Casablanca

Historia
Stocznia

Kaiser Shipyards

Położenie stępki

5 stycznia 1944

Wodowanie

29 marca 1944

 US Navy
Nazwa

USS „Windham Bay” (CVE-92)

Wejście do służby

3 maja 1944

Wycofanie ze służby

23 sierpnia 1946

 US Navy
Wejście do służby

28 października 1950

Wycofanie ze służby

15 stycznia 1959

Los okrętu

sprzedany na złom 31 grudnia 1960

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

lekka: 7800 ton
pełna: 10 400 ton

Długość

całkowita 156,1 m

Szerokość

19,9 m;
maksymalna 32,9 m

Zanurzenie

6,9 m

Napęd
2 pięciocylindrowe silniki Skinner Unaflow 9000 shp
4 kotły 285 psi
2 śruby napędowe
Prędkość

19 węzłów

Zasięg

10 240 mil morskich przy prędkości 15 węzłów

Uzbrojenie
1 działo kalibru 127 mm
8 podwójnych działek kalibru 40 mm
20 działek kalibru 20 mm
Wyposażenie lotnicze
27 samolotów
Załoga

923 ludzi

USS Windham Bay (CVE-92) – amerykański lotniskowiec eskortowy typu Casablanca, który w końcowym okresie II wojny światowej wchodził w skład floty Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Został odznaczony trzema battle star za udział w wojnie na Pacyfiku.

Po wojnie brał udział w operacji Magic Carpet.

W czasie wojny w Korei przywrócony do służby pełnił zadania transportowe.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]