Układ plasma focus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Układ plasma focus – rodzaj eksperymentalnego zespołu urządzeń służących w fizyce plazmy do koncentrowania i podgrzewania plazmy. Umożliwiają przeprowadzanie mikrosyntezy termojądrowej w warunkach laboratoryjnych[1].

Układ plasma focus pozwala na skupienie plazmy w ognisku o wielkości rzędu pojedynczych milimetrów, które to ognisko jest podgrzewane przez skoncentrowanie na nim wiązek laserowych. Umożliwia to podgrzanie plazmy do temperatur na poziomie 20-30 milionów °C, przy gęstości rzędu 1019 cząstek/cm³[1].

W Polsce pierwsze takie układy, PF-20, powstały w latach 60. XX wieku w Instytucie Problemów Jądrowych. Jego następca, PF-150, o energii 150 kJ, powstał na początku lat 70. XX wieku.[2] Zbudowany przez Instytut Badań Jądrowych i uruchomiony w zakładzie fizyki jądrowej Wojskowej Akademii Technicznej. Przeprowadzono na nim w 1973 pierwszą w Polsce reakcję mikrosyntezy termojądrowej[1]. Wspólne badania IBJ i WAT kontynuował, powstały w 1976, Instytut Fizyki Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).
  2. Aneta Malinowska: Badanie emisji protonów reakcji syntezy emitowanych z układu typu plasma focus. Instytut Problemów Jądrowych, 2007. [dostęp 2020-05-09]. (pol.).
  3. Jerzy Wołowski. Instytut Fizyki Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy - 40 lat badań dla energetyki przyszłości. „Postępy Techniki Jądrowej”. 59 (4), s. 16, 2016. (pol.). 

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]