Uniwersytet Óbuda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uniwersytet Óbuda
Óbudai Egyetem
Universitas Budensis
Óbuda University
Godło
Ilustracja
Data założenia

2000

Państwo

 Węgry

Adres

Budapeszt

Położenie na mapie Budapesztu
Mapa konturowa Budapesztu, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Óbuda”
Położenie na mapie Węgier
Mapa konturowa Węgier, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Óbuda”
Ziemia47°32′02,2″N 19°02′05,2″E/47,533944 19,034778
Strona internetowa

Uniwersytet Óbuda (Óbudai Egyetem) – węgierska publiczna szkoła wyższa z siedzibą w Budapeszcie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Uczelnia została utworzona w 2000 roku poprzez połączenie trzech szkół technicznych działających w Budapeszcie: Kolegium Technicznego im. Donáta Bánki (Bánki Donát Műszaki Főiskola), Kolegium Technicznego im. Kálmána Kandó (Kandó Kálmán Műszaki Főiskola) oraz Kolegium Technicznego Przemysłu Lekkiego (Könnyűipari Műszaki Főiskola). Początkowo nosiła nazwę Budapeszteńskie Kolegium Techniczne (Budapesti Műszaki Főiskola), a w 2010 roku zyskała rangę uniwersytetu technicznego i przyjęła nazwę Uniwersytet Óbuda (od nazwy dzielnicy Budapesztu Óbuda).

Uniwersytet nawiązuje do tradycji założonej w 1879 roku Królewskiej Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej, a także do uniwersytetu założonego w Óbudzie w 1410 roku.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

W skład uczelni wchodzą następujące jednostki organizacyjne:

  • Wydział Techniczny Alba Regia w Székesfehérvárze
  • Wydział Inżynierii Mechanicznej i Bezpieczeństwa (patron Donát Bánki)
  • Wydział Elektrotechniki (patron Kálmán Kandó)
  • Wydział Biznesu i Zarządzania (patron Károly Keleti)
  • Wydział Informatyki (patron John von Neumann)
  • Wydział Przemysłu Lekkiego i Inżynierii Ochrony Środowiska (patron Sándor Rejtő)
  • Centrum Edukacji Inżynieryjnej (patron Ágoston Trefort)
  • Studium Doktoranckie Informatyki Stosowanej i Matematyki Stosowanej
  • Studium Doktoranckie Badań i Technologii Materiałowych
  • Studium Doktoranckie Bezpieczeństwa.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]