Uribes
Historia | |
Stocznia |
Matthew Pearse and Company |
---|---|
Wodowanie |
1868 |
Hiszpania | |
Wejście do służby |
1942 |
Royal Australian Navy | |
Wycofanie ze służby |
1942 |
Los okrętu |
zatonął |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
118 t (pojemność brutto) |
Długość |
104 stopy i 2,5 cale (31,71 m) |
Szerokość |
24 stopy i 1 cal (7,34 m) |
Zanurzenie |
6 stóp i 9,5 cali (2,07 m) |
Napęd | |
silnik czterosuwowy, pojedyncza śruba | |
Prędkość |
6 w |
„Uribes” – XIX-wieczny żelaznokadłubowy żaglowiec, początkowo trzymasztowy bark, w póniejszym czasie przebudowany na trzymasztowy szkuner, ostatecznie używany w czasie II wojny światowej jako lichtuga.
Historia
[edytuj | edytuj kod]„Uribes” był zbudowany w stoczni Matthew Pearse and Company w Stockton-on-Tees w 1868 na zamówienie hiszpańskiej rodziny De Uribe. Statek miał żelazny kadłub z poszyciem zakładkowym, który liczył 104 stopy i 2,5 cala długości (31,71 m), 24 stopy i 1 cal szerokości (7,34 m), a zanurzenie wynosiło 6 stóp i 9,5 cala (2,07 m)[1]. Statek miał trzy maszty z ożaglowaniem typu bark. Pojemność brutto statku wynosiła 118 ton, net tonnage[a] wynosiła 81[1][2].
Statek wielokrotnie zmieniał właściciela, w 1883 został zarejestrowany w Adelaide. W tym czasie ze statku zdjęto jego oryginalne maszty i był używany jako lichtuga. W 1934 „Uribes” został ponownie przebudowany. Ponownie postawiony na nim trzy maszty (tym razem z ożaglowaniem szkunera), został też wyposażony w silnik spalinowy. Sześciocylindrowy czterosuwowy silnik parafinowy produkcji angielskiej miał moc 75 BH i pozwalał na osiągnięcie sześciu węzłów[2]. W tym samym roku został zakupiony za 3697 funtów przez firmę Cossack Lightering and Trading Co Ltd i zarejestrowany w Fremantle[1].
6 lutego 1942 „Uribes” został zarekwirowany przez Australian Army, używany był jako lichtuga przewożąc zaopatrzenie wojskowe w porcie Fremantle[1].
3 lipca 1942[1] załadowany 150 pociskami sześciocalowymi (152 mm), kilkoma samochodami i innym zaopatrzeniem „Uribes” podpłynął do molo w Thomson Bay, ale z powodu silnego wiatru nie był w stanie tam przycumować i pozostać. Szyper statku zdecydował się na powrót do Fremantle[2].
W pobliżu przylądka Phillip Rock przy wyspie Rottnest zawiódł silnik statku i pomimo rzucenia kotwicy został on wyrzucony na skały i zatonął. Ze statku udało się uratować kilka pojazdów i część przewożonego zaopatrzenia ale nie udało się już wyładować z niego znajdującej się tam amunicji[2]. W czasie wypadku żaden z członków załogi nie odniósł obrażeń[1].
Wrak statku
[edytuj | edytuj kod]Wrak znajduje się 100 metrów na zachód od mola Natural Jetty. Kadłub statku leży na piaszczystym dnie, w czasie odpływu widoczna jest część relingu po stronie sterburty. Jest to jeden z najbardziej dostępnych wraków leżących w okolicach Rottnest. Dozwolone jest nurkowanie przy nim, ale sam wrak jest chroniony ustawą Historic Shipwrecks Act 1976 i zakazane jest usuwanie jakichkolwiek jego części czy rzeczy znajdujących się na pokładzie[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jednostka niemianowana wyliczana na podstawie teoretycznego wzoru matematycznego zdefiniowanego przez The International Convention on Tonnage Measurement of Ships używana do kalkulacji opłat portowych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Vic Cassells: For Those in Peril: A Comprehensive Listing of the Ships and Men of the Royal Australian Navy Who Have Paid the Supreme Sacrifice in the Wars of the Twentieth Century. Kenthurst: Kangaroo Press, 2010. ISBN 978-0-86417-734-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- The Rottnest Wrecks Heritage Trail. [dostęp 2012-01-29]. (ang.).