Wikipedysta:Vaduz
 | Jeżeli chcesz zostawić mi wiadomość, nawet gdy z jakiegoś powodu ma być ona krytyczna wobec moich działań w Wikipedii, proszę: pamiętaj o Wikietykiecie. Jeżeli chcesz propagować Wikietykietę, wklej ten szablon na swoją stronę dyskusji. Pamiętam o jej pierwszym punkcie – zakładam Twoją dobrą wolę i oczekuję tego od Ciebie. |
Stolica małego bogatego kraju - Księstwa Liechtenstein
Zobacz czy możesz coś pomóc?
[edytuj | edytuj kod]Autor jest postmodernistą, cokolwiek to znaczy,,,
[edytuj | edytuj kod]Pogląd na pewne zagadnienie
[edytuj | edytuj kod]We współczesnej psychiatrii narcyzm uznaje się za zaburzenie osobowości (DSM IV), chociaż w ICD-10 nie jest wyróżniony jako odrębna jednostka nozologiczna. Psychoanaliza podchodzi do tego zagadnienia szerzej, mówiąc, że jest to stan psychiczny, polegający na skierowaniu libido do wewnątrz, wówczas ego staje się obiektem seksualnym. W tym sensie można wyróżnić dwa rodzaje narcyzmu: narcyzm pierwotny i narcyzm wtórny. Narcyzm pierwotny jest stanem małego dziecka, w którym popędy są nieukierunkowane i nie nastąpiła jeszcze kateksja obiektu. Ten stopień narcyzmu charakteryzuje wszystkich ludzi.
Dziecko przechodzi także fazę rozwoju, w którym pojawiają się uczucia omnipotencji i wszechwładzy. Wg. Stephena Johnsona związane jest to ze skokiem rozwojowym w okresie początków chodzenia, mówienia i rozwijania się nowych form myślenia (myślenie przedoperacyjne). W tym okresie może nastąpić tak zwany "uraz narcystyczny" - podkopanie poczucia wartości bądź to przez nadmierne podkreślanie ułomności, niedoskonałości i ograniczeń dziecka, bądź też poprzez narcyzowanie, czyli nadmierne chwalenie, przypisywanie nieproporcjonalnie pozytywnych umiejętności itp. Oba style wychowania prowadzą do wytworzenia się urazu narcystycznego i fiksacji.