Przejdź do zawartości

Uzależnienie od uczenia się

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Uzależnienie od uczenia się – rodzaj uzależnienia behawioralnego[1], polegający na tym, że osoba dotknięta tą dolegliwością odczuwa przymus uczenia się i zaabsorbowanie czynnościami związanymi z nauką, co powoduje poważny stres i ma istotny, szkodliwy wpływ na jej funkcjonowanie i/lub jej relacje z bliskimi (rodziną i przyjaciółmi). To problematyczne zachowanie charakteryzuje się utratą kontroli nad uczeniem się oraz utrzymuje się przez dłuższy czas, przy czym może mieć różny poziom nasilenia, od łagodnego do ciężkiego[2].

Podejrzewa się, że uzależnienie od uczenia się jest wczesną formą uzależnienia od pracy. Oznacza to, że młodzi ludzie, którzy mają niezdrowe podejście do uczenia się i zaburzoną równowagę między czasem poświęcanym na naukę a czasem wolnym, po wejściu na rynek pracy rozwijają uzależnienie od pracy[3].

Problem uzależnienia od uczenia się występuje zarówno wśród uczniów, jak i studentów. Szczególnie wysoki poziom jego rozpowszechnienia występuje wśród studentów polskich akademii muzycznych (16%)[4]. Dla porównania, wśród studentów innych uczelni wynosi on 6,4%[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]