Budda

Budda (z skr. 'przebudzony') założyciel jednej z religii powszechnych - buddyzmu. Zwany również 'Śiakjamuni' - 'Mędrzec z (rodu) Śiakjów'. Właśc. Siddhartha Gautama z rodu (klanu, plemienia) Śiakjów. Urodzony prawdopodbnie ok. V w. p.n.e, jako syn władcy jednego z królestw leżących u podnóży Himalajów, na granicy dzisiejszego Nepalu i Indii.

Zgodnie z legendą, ojciec Buddy chciał go wychować na swojego następcę. Dowiedział

się jednak, że jego synowi jest przeznaczone zostać mędrcem. Chcąc go odwieść od

tych planów stworzył mu sztuczny świat w obrębie pałacowych murów, otoczył

luksusem i zabronił kontaktu z ludźmi starymi, chorymi czy w jakikolwiek inny sposób

nieszczęśliwymi.

W końcu jednak Budda zetknął się przypadkowo ze starcem, człowiekiem chorym oraz

zobaczył ludzkie zwłoki i to wywarło

na nim takie wrażenie, że postanowił uciec z pałacu, aby zrozumieć przyczyny istnienia

starości, chorób i cierpienia.

Od tego czasu Budda wędrował po północnych Indiach, zapoznając się z różnymi odmianami medytacyjnych i ascetycznych praktyk religijnych ówcześnie panujących, osiągając w

każdej z nich mistrzostwo, żadna go jednak nie przekonała.

W końcu postanowił odrzucić je wszystkie i wypracować własną technikę dotarcia do prawdy.

Zgodnie z legendą usiadł po prostu pod drzewem Bodhi, w miejscu obecnie zwanym Bodhgaja

(niedaleko miasta Benares) i zaczął testować kolejno wszystkie techniki medytacyjne, które wcześniej poznał doprowadzając się przez 7 lat niemal do skrajnego wyczerpania. Wówczas pojął, że zbyt skrajnie ascetyczne techniki medytacyjne nie prowadzą do celu i zaczął normalnie odżywiać się i dbać o swoje zdrowie.

Po tej decyzji zaczął robić błyskawiczne postępy i stosując kombinację umiarkowanej medytacji i zdrowego odżywiania się osiągnął szybko stan pełnego Oświecenia.

Po osiągnięciu tego stanu siedział jeszcze pod drzewem Bodhaja medytując nad tym co zrobić

po osiągnięciu oświecenia. W tym czasie opracował podstawy swojego systemu nauczania

zwanego Dharmą - składającego się z Czterech Szlachetnych Prawd i Ośmiorakiej Ścieżki prowadzącej do osiągnięcia Oświecenia, będących do dzisiaj podstawą buddyzmu.

Reszte swojego życia spędził wędrując po północnych Indiach nauczając zasad swojej religii,

nie stworzył jednak (a nawet zabronił dokonania tego) jakiejś spójnej hierachii ani nie

zdecydował się świadomie spisać zasad buddyzmu, pozostając do końca życia wędrownym

kaznodzieją. M.in. dlatego buddyzm do dzisiaj nie ma czegoś co można by uznać za jego

świętą księgę oraz nie ma żadnej instytucji władnej wydawać ostateczne sądy w sprawie

wiary.

Budda umarł w niewielkiej miejscowości Kusinara, na długo wcześniej, jak podaje legenda,

przewidując miejsce i czas swojej śmierci.

Bibliografia

• Bukkyo Dendo Kyokai (Fundacja Propagowania Buddyzmu), The Teaching of Buddha, (tłum. polskie: Nauka Buddy, Wydawnictwo A, Kraków 2000.

• J. Powers, Introduction to Tibetian Buddhism, (tłum. polskie: Wprowadzenie do Buddyzmu Tybetańskiego, Wydawnictwo A, Kraków 1999.

/Dyskusja