W 1959 roku Shomo zajął pierwsze miejsce w kategorii lekkopółśredniej na igrzysk panamerykańskich, które rozgrywane były w Chicago. W ćwierćfinale igrzysk panamerykańskich pokonał walkowerem reprezentanta Brazylii Jorge Sacomãna. W pojedynku półfinałowym Shomo zmierzył się z reprezentantem Meksyku Humberto Dipem, z którym wygrał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie. W finale zmierzył się z Argentyńczykiem Luisem Arandą, pokonując go przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie[1]. W roku 1960 został mistrzem Stanów Zjednoczonych w kategorii lekkopółśredniej. W finale mistrzostw pokonał na punkty Quinceya Danielsa[2].
