Weiju
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Szkoła | |
Linia przekazu Dharmy zen |
|
Nauczyciel | |
Zakon |
Weiju (ur. XI w., zm. XII w.) – chińska mniszka chan
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Weiju pochodziła z Zhidong. Była córką uczonego. Interesowała się sprawami duchowymi, jednak rodzina nie pozwalała na jej mnisią ordynację. Została wydana za mąż za wnuka premiera, ale powróciła do domu, prosząc o zezwolenie na zostanie mniszką. Po odmowie praktykowała przez wiele lat w domu. Po śmierci rodziców zwróciła się do brata o zgodę, ale brat również odmówił. Mogła jednak praktykować u różnych nauczycieli jako świecka kobieta. Otrzymała nawet buddyjskie imię Kongshi. Ostatecznie została mniszką, gdy zmarł jej brat. Przyjęła imię Weiju.
Jeszcze jako świecka buddystka była już znana i szanowana przez mistrzów chan. Została uczennicą mistrza chan z linii przekazu szkoły linji Sixina Wuxina (1044-1115) i osiągnęła oświecenie. Współcześni jej mistrzowie chan, tacy jak Yuanwu Keqin (1063-1135) i Foyan Qingyuan (1067-1120) wypowiadali się o niej z wielkim szacunkiem[1].
Wybrała ostatecznie życie mniszki poza klasztorem. Pod koniec swojego życia - pomiędzy 1111 a 1118 rokiem – otworzyła publiczną łaźnię. Na drzwiach wejściowych napisała:
|
Otworzenie łaźni dało jej okazję do uczenia chanu i zrealizowania się jako nauczycielki chan. Nauczała tam ludzi świeckich, mnichów, a nawet jej patronów, gdy praktykowała chan. Było to prawdziwe "wyjście na świat" (chiń. chushi).
Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.
- 46/19. Huitang Zuxin (1024–1100) (Huanglong Zuxin)
- 47/20. Huanglong Shixin (zm. 1139)
- 47/20. Sixin Wuxin (1044–1115) (Huanglong Wuxin)
- 48/21. Weiju (bd) mniszka
- 48/21. Linguan Weiqing (zm. 1117)
- 49/22. Changling Shouzhuo (ok. 1060-1130)
- 50/23. Wushi Jiechen (ok. 1080-1150)
- 51/24. Xinwen Tanbi (Tanfen?) (ok. 1100-1170)
- 52/25. Xue’an Congjin (ok. 1115-1185)
- 53/26. Xu’an Huaichang (Huaibi) (ok. 1125-1195)
- 54/27/1. Eisai Myōan (1141–1225) Japonia. Szkoła rinzai.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grace Schireson. Zen Women. Beyond Tea Ladies, Iron Maidens, and Macho Masters. Wisdom Publications. Boston. 2009. Ss. 298 ISBN 978-0-86171-475-9