Więzadło biodrowo-udowe
Więzadło biodrowo-udowe (łac. ligamentum iliofemorale, ligamentum Bertini) – w anatomii człowieka jedno z więzadeł stawu biodrowego znajdujące się na jego przedniej powierzchni[1].
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Przyczepia się w okolicy kolca biodrowego przedniego dolnego oraz brzegu panewki stawowej. Składa się z dwóch pasm: górnego (poprzecznego) i przedniego (podłużnego). Pasmo poprzeczne biegnie wzdłuż szyjki kości udowej i przyczepia się do górnej części kresy międzykrętarzowej. Stanowi najsilniejsze więzadło ciała ludzkiego. Pasmo podłużne przyczepia się do dolnej części kresy międzykrętarzowej dochodząc do krętarza mniejszego[1].
Funkcje[edytuj | edytuj kod]
Poszczególne pasma więzadła biodrowo-udowego działają antagonistycznie w stosunku do siebie.
- pasmo poprzeczne:
- hamowanie ruchów obrotowych uda na zewnątrz
- ograniczenie przywodzenia
- ograniczenie przeginania do tyłu
- pasmo podłużne:
- hamowanie prostowania uda
- hamowanie ruchów obrotowych uda do wewnątrz[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 582, ISBN 978-83-200-4323-5.
