Wiedźmin z Wielkiego Kijowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wiedźmin z Wielkiego Kijowa[1] (ros. Ведьмак из Большого Киева) – seria opowiadań z gatunku techno-fantasy, autorstwa rosyjskojęzycznego pisarza ukraińskiego Władimira Wasiljewa. Jest to parodia sagi o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego, która została napisana za zgodą autora oryginalnego utworu[2][3][4].

W 2003 roku seria literacka została uhonorowany Złotym Kaduceuszem na Międzynarodowym Festiwalu Fikcji "Most Gwiazdowy" (1. miejsce) w kategorii „Cykle, serie i powieści z kontynuacją”[5]. Również tytułowa historia „Wiedźmin z Wielkiego Kijowa” otrzymała w 2000 r. obie nagrody festiwalu Urania: „Większa Urania” od czytelników i „Mała Urania” od społeczności pisarskiej.

Opowieści przetłumaczone na język polski[edytuj | edytuj kod]

  • Wiedźmin z Wielkiego Kijowa
  • Obowiązek, honor i taimas
  • Kwestia ceny
  • Ojczyzna obojętności
  • Barwy braterstwa

Świat Wielkiego Kijowa[edytuj | edytuj kod]

Ziemia, zamieszkana nie tylko przez homo sapiens, przetrwała kolizję z wielkim ciałem niebieskim. Teraz jest to świat, w którym ludzie, koboldy, elfy, orki i inne rasy koegzystują ze sobą bez szczególnych tarć. Dzieli się on na wielkie metropolie i tereny pomiędzy nimi, Zamknięte Autonomiczne Terytoria, nie podlegające pod jurysdykcję miast. Istotom rozumnym nie tylko udało się przeżyć, ale i dalej rozwinąć, jednak miało to swoją cenę. Magia i nauka uległy trwałemu połączeniu, maszyny żyją, mają swoje uczucia i swoje cele. Jednak to, co miało ułatwić życie – uduchowiona technologia – staje się z czasem śmiertelnie niebezpieczne. Rozumne maszyny, pozbawione dozoru, przeradzają się w potwory łaknące ofiar z żyjących. Bywa, że lęgną się samorzutnie, w porzuconych fabrykach. Pokonanie ich staje się nie na siły zwykłych istot i doprowadza w końcu do powstania miejsca, zwanego Arzamas-6, szkołą wiedźminów, szkolonych do walki z mechanicznymi bestiami.[6][7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Karolina, Mateusz: Wiedźmin z Wielkiego Kijowa. Rivski, 28 kwietnia 2016.
  2. Kowałenko. Przyszłość, która już się zaczęła. „Lekcja otwarta: rozwój, technologie, doświadczenie”, 2014. Cytat: Skrzyżowanie z Wiedźminem Sapkowskiego nie jest przypadkowe. Jest realizowany za zgodą jego autora Andrzeja. Autor tego nie ukrywa. (ros.). 
  3. Dmitrij Tarabanow. Zły humanista Władimir Wasiljew. „Świat fantastyki”, 2004. (ros.). 
  4. Władimir Wasiljew — "Wiedźmin z Wielkiego Kijowa". Światy Andrzeja Sapkowskiego, 2009-01-29. (ros.).
  5. Berdyk Hromowycia. Spotkania gwiazdowe na "Gwiazdowym Moście". „Książkowa recenzja”, 2003. (ukr.). 
  6. Maryna Czubenko, Dmytro Bunecki, Na Majdan pojawią się potwory-kanibale. Pierwsza gra komputerowa o Kijowie [online], Siegodnia, 14 kwietnia 2008 (ros.).
  7. Luiza Dobrzyńska, Wiedźmin z Wielkiego Kijowa – Wladimir Wasiljew [online], Szuflada.net, 26 września 2012.