Przejdź do zawartości

Wielki Rytuał

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wielki Rytuał (ang. Great Rite) – wiccański rytuał, którego elementem jest stosunek płciowy, bądź też symboliczne zastąpienie go w inny sposób. Zazwyczaj wykonywany jest przez najwyższego kapłana i najwyższą kapłankę, ale inni uczestnicy mogą być również wybierani do wykonania ceremonii. W wersji symbolicznej najwyższa kapłanka zanurza athame, lub rytualny nóż będący synonimem męskości w reprezentującym pierwiastek żeński pucharze bądź kielichu wypełnionym winem i trzymanym przez najwyższego kapłana. Wielki Rytuał symbolizuje powstanie związku pomiędzy Boginią, a Bogiem i zalicza się do kultu płodności. Odprawiany jest przy okazji różnych świąt. Jednym z nich jest Beltane obchodzony pierwszego maja na półkuli północnej, a pierwszego listopada na półkuli południowej.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Margot Adler, Drawing Down the Moon: Witches, Druids, Goddess-worshippers and Other Pagans in America, Penguin, 2005, s. 172.
  • Morrison, Dorothy (2001). The Craft: A Witch's Book of Shadows. Llewellyn Worldwide. p. 153.
  • Hume, Lynne (1997). Witchcraft and Paganism in Australia. Melbourne: Melbourne University Press.