Wielki Wołowy Żleb
Wielki Wołowy Żleb – żleb w Wołowym Grzbiecie w Tatrach Wysokich. Znajduje się w jego polskiej części, na północnych stokach opadających do dna Czarnostawiańskiego Kotła[1].
Wielki Wołowy Żleb powstaje poniżej lewej krawędzi (patrząc od dołu) Wołowej Galerii. Opada skośnie w dół wzdłuż podstawy ściany podcinającej od dołu tę galerię i uchodzi do Zadniego Piargu nad Czarnym Stawem pod Rysami[2]. Ma jedno orograficznie lewostronne odgałęzienie – Mały Wołowy Żleb[1].
Dolna część koryta Wielkiego Wołowego Żlebu zbudowana jest z wielkich skalnych bloków i wymytych płyt. Jest szeroka i co roku ulega sporemu pogłębieniu. Zbudowane ze zlepionych mułem otoczaków i żwiru boczne ścianki żlebu są podobne do lodowcowych moren[1].
Nazwę żlebowi nadał Władysław Cywiński w 12 tomie przewodnika Tatry[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8 .
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2020-10-01] .