Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii


[[Plik:Pratulin martyrs in 1874.jpg|left|100px]]
'''[[Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej]]''' i jej przyłączenie do [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]] nastąpiła w 1875 po trwającej od momentu stłumienia [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] kampanii prowadzonej przez carską administrację [[zabór rosyjski|zaboru rosyjskiego]]. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć [[Kościół unicki w Imperium Rosyjskim|Kościół unicki]], zaś jego wiernych zmuszono do [[konwersja (religia)|konwersji]] na [[prawosławie]]. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali [[katolicyzm|katolików]] obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę [[rusyfikacja|rusyfikacyjną]]. ''[[Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej|Czytaj więcej …]]''
Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiła w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną. Czytaj więcej …

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2011-11-06[edytuj | edytuj kod]

Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiła w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną.

2011-11-13[edytuj | edytuj kod]

Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiła w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną.

2011-11-20[edytuj | edytuj kod]

Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiła w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną.

2011-11-27[edytuj | edytuj kod]

Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiła w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną.

2011-12-04[edytuj | edytuj kod]

Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiła w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną.

2011-12-11[edytuj | edytuj kod]

Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiła w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną.

2011-12-18[edytuj | edytuj kod]

Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiły w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną.

2011-12-25[edytuj | edytuj kod]

Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiły w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną.

2012-01-01[edytuj | edytuj kod]

Likwidacja unickiej diecezji chełmskiej i jej przyłączenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nastąpiły w 1875 po trwającej od momentu stłumienia powstania styczniowego kampanii prowadzonej przez carską administrację zaboru rosyjskiego. W momencie kasaty diecezji w Imperium Rosyjskim ostatecznie przestał istnieć Kościół unicki, zaś jego wiernych zmuszono do konwersji na prawosławie. Likwidacja diecezji chełmskiej stanowiła logiczną konsekwencję antyunickiej polityki kolejnych carów, którzy uważali katolików obrządku wschodniego za prawosławnych zmuszonych do przyjęcia jurysdykcji papieskiej, którzy jak najszybciej powinni ją opuścić, przyjmując rosyjskie wyznanie państwowe. Działalność carskiej administracji na Chełmszczyźnie wpisywała się również w szerzej zakrojoną politykę rusyfikacyjną.